Αρωμα…κρασιού.
Στις περιγραφές των κρασιών παγκοσμίως υπάρχει ένα κοινός κώδικας εκφράσεων για την περιγραφή του εκάστοτε κρασιού. Ο δοκιμαστής διακρίνει την ένταση της μυρωδιάς, τον όγκο και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Υπάρχει μια αλληλεπίδραση αρωμάτων. Αρχικά πρέπει να αναφέρουμε ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ αρωμάτων και μπουκέτου. Το άρωμα χαρακτηρίζει ένα νεαρό κρασί ενώ το μπουκέτο ένα παλαιωμένο. Το άρωμα σε ένα κρασί αποκτιέται αρχικά από την ποικιλία του σταφυλιού και μετέπειτα από τη ζύμωση του. Το μπουκέτο λοιπόν έρχεται τρίτο στη σειρά και μόνο αν το κρασί έχει παλαίωση.

Υπάρχουν λοιπόν εννιά βασικές κατηγόριες αρωμάτων που διακρίνουμε στα κρασιά.
Πρώτον έχουμε τα αρώματα λουλουδιών, που χαρακτηρίζουν κυρίως τα νεαρά κρασιά. Το τι λουλούδι θα μας μυρίσει..κάθε φορά έχει να κάνει με το έδαφος, τη θερμότητα και την οινοποίηση. Παίζει σπουδαίο ρόλο και το φυσικό περιβάλλον που μεγαλώνει το κρασί, για αυτό μπορεί σε περιοχές που μεγαλώνουν θυμάρι, μάραθος, ή αγριολούλουδα κοντά στο αμπέλι να βρίσκουμε και παρόμοια αρώματα στο κρασί.
Δεύτερον έχουμε τα αρώματα φρούτων. Έχουμε κάποιου είδος συστοιχίας στο χρώμα των φρούτων και στο άρωμα του κρασιού. Δηλαδή αρώματα λευκών και κίτρινων φρούτων συναντάμε σε λευκά κρασιά πχ λεμονιού, ροδάκινου, μήλου και αρώματα κόκκινων φρούτων συναντάμε σε κόκκινα κρασιά πχ βατόμουρο, φραγκοστάφυλο, κεράσι, φράουλα.
Τρίτον έχουμε τα αρώματα ξηρών φρούτων και καρπών. Αυτή η κατηγορία αρωμάτων υπάρχει σε κρασιά που έχουν παλαιώσει, στα κόκκινα συναντάμε αρώματα δαμάσκηνου, σύκου και στα λευκά, φουντουκιού και αμυγδάλου.
Τέταρτο στη κατηγορία είναι τα αρώματα μπαχαρικών. Οποιαδήποτε κρασί έχει περάσει βαρέλι , έχει άρωμα βανίλιας . Συναντάμε επίσης συχνά αρώματα πιπεριού, κανέλας, μοσχοκάρυδου, βασιλικού κ.α.
Πέμπτον έχουμε τα ζωικά αρώματα. Για παράδειγμα . άρωμα δέρματος που υπάρχει σε παλαιωμένα κόκκινα κρασιά συνήθως.
Έκτον έχουμε τα καπνιστά αρώματα, πχ αρώματα καπνού, κακάο, καραμέλας, καφέ, που κυρίως βρίσκονται στα κόκκινα.
Έβδομο, έχουμε τα αρώματα χόρτων. Τα βρίσκουμε και σε λευκά και σε κόκκινα κρασιά πχ άρωμα πεύκου, μέντας, σανού, γρασιδιού.
Όγδοον έχουμε τα βαλσαμικά αρώματα. Αυτά τα αρώματα κυριαρχούν σε άσπρα λιγότερο σε ροζέ και σχεδόν ποτέ σε κόκκινα. Είναι συνήθως δύσκολο να το πιάσουμε στην όσφρηση, και οφείλεται στην παρουσία της ρητίνης που αφήνει και μια ελαφρά πικρή επίνευση.
Ένατη και τελευταία κατηγορία έχουμε τα αρώματα διαφόρων τροφών. Για παράδειγμα άρωμα μελιού, άρωμα κονιάκ, άρωμα ψωμιού κ.α. Το κάθε κρασί έχει τη δική του ιστορία και φυσικά αντιπροσωπεύει τη προσωπικότητα και τη τεχνογνωσία του παραγωγού του. Με τόσα κρασιά στο εμπόριο, η κάθε δοκιμή ανάγεται και σε μια νέα γευστική εμπειρία….χωρίς τέλος!